තෙවරක්ම පෙරූ ඇමති පිරිසිදු කෝලම !

රෝහල් ගත කරලා කියලා දැනගත්තත් කොහෙද යන්න කියලා විවෙකයක්ය.කොහොම වුනත් ප්‍රමාදවෙලා හරි පොඩ්ඩා තෙවරක්ම පෙරූ ඇමත්තා බලන්න රෝහලට ගියා.පොඩ්ඩා දුරදීම දැක්ක විතරයි මෙන්න බොලේ ඇමතිතුමා කෑගහනවා.
"හලෝ පොඩ්ඩා කොහොමද මචෝ තොරතුරු ?" 
"අනේ ඇමතිතුමා,මම එපාය ඔබ තුමාගෙන් අහන්න.ඔබ තුමාට කොහොමැයි.මොකද මේ කර ගත්තේ?" මම ප්‍රශ්න පත්තරයක් දිගහැරිමි.
"මම ගැන ඔක්කොම විස්තර ඔය රූපවාහිනියෙන්,පත්තරවලින් එහෙම උඹ දකින්න ඇතිනේ මචන්"ඔහු සිය වාග් සමුදාය මුදාහැරීය.
"ඉතින් ඇයි ඔබතුමා මේවගේ වැඩක් කරගන්න හැදුවේ " මාගෙන් අතුරු ප්‍රශ්නයකි.
''වාඩි වෙයන් බන් ඉදගෙන කථා කරමු.ඒක ලොකු ඉස්ටෝරියක් පුතා.ඊට ඉස්සරවෙලා අපි මොනවහරි හපලා ඉදිමු.ඔන්න ඔය කබඩ් එක ඇරල මොනවා හරි කන්න ගනින්කෝ."
දෙවියනේ මම දුවගෙන ආවට ලෙඩා බලන්න මම මුකුත් අරගෙන ආවෙත් නැහැනේ.මගේ සිත තුල සියුම් ලැජ්ජාවක් හදවතට ඇතුල්විය.
"අනේ ඇමතිතුමා,එහෙම ඔබතුමාගේ දේවල් කන්න නෙමෙයි මම එපැයි මොනවහරි ගේන්න.හදිසියට මට ඒකත් අමතක වුනා."
''අන්න අන්න උඹ නිකං පොර ටෝක් දෙන්න හදනවා.අඩෝ මම පොඩි මිනිහගේ හිතවතා කුණුහරුප නැතිව ඔය මගුල ඇරලා ගනින් බන් කන්න දෙයක්"
ඇමති කෑම ටිකක් කෑමේ පෙරේත කමක් මටත්ඇතිවිය. මම සීරුවට කබඩ් එක ඇරියේ සුවිශේෂී ඕස්ට්‍රේලියන් ඇපල්,ඇමරිකන් මිදී,වාගේ බොහෝදේ සිතෙහි රදවාගෙනය.සමහරවිට සිය සගයාගේ සුවදුක් බැලීමට පැමිණි ඇමති සගයන් සිය නම සහිත ස්ටිකර් ගැසූ කෙසෙල් ,බනිස් වගේ දේවලුත් නැතැයි මට සිතේ.
මොනවා මගේ සිහිනය බොඳ විය. එහි ඉදිරියෙන්ම ඇත්තේ මැන්ගුස් ගෙඩි කිහිපයකි.ඒ අතර රබුටන්,ලංකා දොඩම්,ගඩු ගුඩා සහ ඇබුල් පෙර වැනි ලාංකීය පලතුරු වර්ග රැසකි.අනිවාර්යයෙන්ම මෙතුමා සියරට දේ සිරි සැපදේ කියන ජාතියේ කෙනෙක් වෙන්න ඇති මට සිතුනි.කෝකටත් මම හොද රබුටන් පොකුරක් ගෙන ඇමැතිතුමාටත් ගෙඩි කිහිපයක් දෙන ගමන් වාඩි වුනෙමි.
"ඇත්තටම ඇමති තුමා මොකක්ද මේ වුනේ."
"මේකනේ මචෝ මම පහුගිය දවසක කැම්පස් කොල්ලෝ ටිකක් හම්බවෙන්න ගියානේ.එදා ටිකක් වැඩේ අල වුනානේ මචං "
"ඒ කියන්නේ"
"අඩෝ කට වහගෙන හිටපන්කෝ මම කියන එක අහගෙන,ඊට පස්සේ මට පොරවල් එක එක ටෝක් දුන්නානේ බාලාංශෙන් පටන්ගන්නය කියලා.ඉතින් මචෝ මම බාලාංශෙන් පටන් ගන්න හිතාගෙන මමත් මේ සීන් එකට එන්ටර් වුනා කියහන්කෝ.මෙන්න යකෝ අපේ වුන් ඔක්කොම මට ඒගේන්ස් වෙලා ගේම ඉල්ලුවේ නැතැයි.මොනවා කරන්නද මල්ලි මම ඒ පාර මම අර ජාති මාමක පොඩිවංශ වගේ පටන් ගත්තාඋපවාසයක් .හැබැයි මලෝ මම උන් වගේ බිස්කට්,වතුර ඕවා හංගාගෙන නෙවෙයි සුපිරි ගේමක් දුන්නේ මචෝ.මම හිතුවේ චින්තන ලොක්කා වගේ අපේ ලොක්කත් ඇවිල්ලා තැබිලි වතුර නැත්නම් පොල් වතුර ටිකක්වත් දීලා මාව ගොඩ ගනියි කියලා.ඒ අතින් මල්ලි චින්තන ලොක්කා ග්‍රේඩ් පොර.අපේ ලොක්කා මේ අතරේ හොයන්නේ මගේ සංවිධායකකම දෙන්නේ කාටද කියලා..ඉතින් කොල්ලෝ මට මතක් වුනා අපේ හිටපු දුටුගැමුණු ආචාරියා.එත් උඹ දන්නවනේ මම ඔය අනුන් කරන ඒවා කරන්න අකමැති වග.එක නිසා මම දුටුගැමුණු ආචාරියා වගේ නෙවෙයි මම මාවම ගැට ගහගෙන පැන්නා.තව පොඩ්ඩෙන් මම මැරෙනවා යකෝ."
"එතොකොට ඇමතිතුමා එක ඇත්තටම කරපු දෙයක් නෙවෙයිද.''
"උඹට පිස්සුද මල්ලි මම හිතුවේ අර මෝඩ හැත්ත මාව අල්ලගනියි කියලා.කොහෙද උන් අප්පුඩි ගගහා බලාගෙන ඉන්නවා.ඕක තමයි මලේ සිද්ධිය."
"එතකොට ඔබ තුමාට හාර්ට් ඇටාක් එක හැදුනේ ඇයි දුකටද?"
''පිස්සුද සනා ඒකට මොන දුකක්ද ,මට දුක උඹලගේ වරිගේ එවුන් ගේ ජරා වැඩ නිසා."
"ඒ කිවුවේ"
"ඒ කිවුවේ බලපන් බන් උඹලගේ උන් මාව දුටුගැමුණු ආචාරියාට සමාන කරලා කාටූන් අඳිනවා.එක එක කතා හදනවා.ඕවා දැක්කම බඩ පපුව දාලා යනවා මලයා. මොකද මම අර ආචාරියා වගේ වෙන කෙනෙක් බැන්දේ නැහැනේ.උපවාසේත් පොඩිවංශයා වගේ හොරට කෑවේ නැහැනේ.මම ගෙනිච්චේ වෙනම තියරියක්නේ මචන් .එහෙවු එකේ මාව දුටුගැමුණු ආචාරියාට සමාන කරලා මාව පීචන් කරාම හාර්ට් ඇටාක් නොහැදී තියේද මචං.උඹම කියපන්කො බලන්න."
ඇත්තම නේන්නං.දැන් නම් මගෙත් පපු ප්‍රදේශය හරහා සියුම් වේදනාවක් මතුවන බවක් දැනුනෙන් මා ඉක්මනින් ම එතනින් නික්ම ආවේ පුද්ගලික රෝහල් වලට ඇතුල්වීමට හැකියාවක් මාහට නොමැති බැවිනි.